Saturday, August 5, 2017

සප්ත කන්‍යා Saptha Kanya

 හැටන් වලින් සිරිපාදේ යද්දි සප්ත කන්‍යා කන්ද හමු වෙනවා.පසුගිය දිනක අපි ඒ සප්ත කන්‍යා කන්ද තරණය කරන්න උත්සාහයක් ගත්තා. ලක්ෂපාන දිය ඇල්ල බලන්න යන තැනින් තමයි වැඩේ පටන් ගන්නේ. පිංතුර ලොකුවෙලා පේනෝ පිංතුරය උඩ එබුවාම
 අපි ගියේ රාත්‍රී කදවුරු බැදන් ඉදලා උදේ බහින්න. පසුව කල අධ්‍යනයන වලින් පෙනීගියේ අපි නියම මුදුනට නැගලා නැහැ. ඒත් අපි මුදුන්දෙකක්වත් අල්ලන්නට ඇති. බහින දවස හරිම කටුක අත්දැකීමක් වුනා. අපි කඹ අරන් කූඩැල්ලන්ට තෙල්බේත් අරං ගියත් හිතූතරම් වැඩක්  වුනේ නෑ..තද බෑවුම සහ ටයිකෙන වරුසාව අපේ ගමන මහත් බියකරු එකක් බවට පත් කලා. පසෙකින් කූඩාරම්ක් සහ තව යාලුවෙකුගේ අතේ කඹයක්..මේ අපි දෙවන දවස හමාර කරලා බිමට ආපු අවස්ථාව.
 කන්දේ හැපුනමහ වනන්තරේ ඔව් ඔව්..ඒ ඩී සී අට හැපුනේ මෙතන තමයි. ඒ අනතුර වෙල තියෙන්නේ සප්ත කන්‍යා වල පස්වන කන්දේ..අපේ යාලුවෝ නම් සොහොන් ටික බලලා එන්න ගියා. සොහොන් කීවට මේවයේ වලලාල තියෙන්නේ මිනිස්සුන්ගේ කෑලි.. ප්ලේන් එකක් ගලක වැදුනම ඇතුලේ ඉන්න අයට මොකද වෙන්නේ කියලා ආයෙ අමුතුවෙන් විස්තර කරන්න ඕනි නෑනේ.
 වගා නානවා.. වගාට විතරක් නෙමෙයි අපි හැමෝටම ගමන අහක් වෙලා වතුර ඩිංගක් ඇගට හලාගන්න ලැබුන මේ අවස්ථාව නම් පංකාදුයි. කොහොමද ඇල්ල.. ලක්ෂපාන තමයි මේ..ඇබර්ඩින් වගේම තමයි පෙනුම. ඒත් ඇබර්ඩින් වලට වඩා මේකේ නාන පහසුකම සුපිරි..පූල් එකකට වඩා හොදට සනීපෙට නාත හැකි.
 ඔය ඉන්නේ මම. මේ වෙලාවේ නම් තද බඩගින්නේ .. අපි මගදි අනම් මනම් කෑවට බත් ඩිංගක් බඩට නැතුව ටිකක් අමාරුයි. ලක්ෂපාන ඇල්ලටත් බහින්න තියෙනවා මීටර පන්සියක් විතර පඩි..අනේඒ ටික බැහැගන්නත් බැරුව කද බඩමහත ජෝඩුවක් ආයෙම හැරිල උඩට නගිනවා දැක්ක.. කාල බීල මහත්වෙල ආඩම්බෙරේට බඩ ඉස්සරාට දාන් ගියාට මොකදමේ වගේ එකක් වත් බලාගන්න වාසනාවක් නෑනෙවඒ ඇස් ගෙඩි වලට. 
 අපි කලිං දවසේ උදේම ගියත් එදා උදෙත් ටිකක් වැස්ස. වැස්සට මල් කොල ඔක්කෝම ඇහැරිලා.ඔක්කොමත් හරි කූඩැල්ලෝ ඇහැරිලා බුරුතු පිටින් කකුලේ එල්ලුන එක තමයි ඉවසාන්ඩ බැරි.
 අපි ගියේ සෙනසුරාදා උදේ.. මේ පුංචි මනුස්සයෝ ත්‍රිබල කුඩ දාගෙන ක්ලාස් යනවා වෙන්න ඕනි.
 අපි ගිය දවසේ ලක්ෂඵාන ඇල්ල. එදා ලක්ෂපාන ඇල්ලේ වතුරත් දුඹුරුපාට වෙන්නට ඇති. පෙලක්වෙලාවට ඇල්ල සම්බන්ධ ජලවිදුලි ව්‍යාපෘතියේ වැඩක්ද නැත්තං වැස්ස නිසා දුඹුරුපාටද කියල හිතාගන්න බෑ..තනි නෙස්ටමෝල් පාට..ඒත් අපි නෑ දවසේ නම් වතුර කිරි ටොයිය වගේසෝක් එකට තිබුනා.
 මේ පාන්දර ගිනිගත්හේන ටවුමේ. යද්දී ගිනිගත්හේනේ බහින කොට පාන්දර 6 විතර වෙන්න ඇති. ඒවෙලත් මීටර දහයක් දුර පේන් නැති තරම් මීදුම. ඔය බස් නැවතුම ඇතුලේ. 
 ලක්ෂපාන ඇල්ලේ දුර ශොට් එකක්. නාකියාගන්න තියෙන පහසුව එක්ක බැලුවාම සුපිරි ඇල්ල. ගොඩක් ඇලිවල පහල නාන්න බැහැ.. මොකෝ ඉතිං සැඩපාර දැඩියි නේ..මේ ලෙවල් එකට වතුර තියෙද්දි නම් ලක්ෂපානෙන් යට නාත හැකි බොහොම ආරක්ෂාකාරීව.
 අපි කදවුරු බැන්දාට බත් උයන්න ගියෙ ්නෑ. අපි නගින්න යද්දි උදේ එකොලහ විතර වෙලා නිසා අපි තීරණය කලා කඩේ ඇන්ටිගෙන් බත් ටිකක් අරං යන්න. බත් පාර්සල් කරලා ගෙනිහින් මෙ ්විදියට හිනියට පරිප්පුවක් සෝයා ටිකක් හදාගෙන ඒ ටික එක්ක කෑවා.. බත් නම් මදි වුනා වගේ. විඩාවට බඩගිනි වැඩිවෙනවා නේ.
 ලක්ෂපාන ඇල්ල උඩ ඒ ඔය හරහා තිබෙන පාලම. මේ විසාල කනු දෙකෙන් කියන්නේ ඉස්සර තියෙන්න ඇත්තේ එල්ලෙන පාලමක් වෙන්නට ඕනි.
 මා කීවේ ඇල්ල පලමු දවසෙ ්ෙනස්ටමෝල් වගේ කියලා..මේඒක අගවන පිංතුරයක්.
 කෑම සපයා ගැනීම.පිරිසිදු වීම.. ගයිඩ් මහතෙකු හොයාගැනීම වගේම කෑම ටිකක් උයාගෙන යෑම වගේ අපේ ගමනේ මූලිකම අවශ්‍යතා රැසක් මේ හෝටලය මගින් අප කරගත්තා..ඇත්තටම අපිට කලින් දින රැ මෙතන්ට යන්න හැකි වුනානම් ලස්සනට නවතින්න පුලුවන් කාමරත් තියෙනවා මෙතන..නැවතිලා අහක්වෙල විවේකෙන් පාන්දරම නගින්න තිබුනා එහෙම වුනානම්.
 පාසි ගල උඩ..
 මීදුමට වැහිල ගිහින් සප්ත කන්‍යා.. එක වතාවක් ඇරිල තිබුනා..එවෙලේ පොන් එක ඇදගන්න පවා පණ නැතිතරම් මහන්සිය.
 මේඅපේ සෙට් එක සහ මග පෙන්වන නයිදේ.. මග පෙන්වන කෙනාටත් මග වැරදුනා. ගමන ගැන කියනවා නම් වැසි සමයක මුහුනදිය හැකි දරුණුම ආකාරයේ අත්දැකීම් රැසක් මේකෙන් ලැබුනා..කූඩැල්ලේ එල්ලෙන්නේ ලංකාවෙ ටීම් එකේ විකට් යනවා වගේ..එකෙක් ගැලවෙනකොටතව එකක්.. පෙලක් වෙලාවට ෆිල්ඩින් වලට ටීම ්එක බැස්සා වගේ සෙට් පිටින් එනවා.. තද ආනතිය හරියට මාර්ගක් නොමැති වීම..ඉසව්වක් සොයාගන්නට බැරිවීම..අනතුරුදායක බට කැලේ..වගේ ගොඩක්හේතු නිසා ගයිඩ් වරයෙකු නැතිව ගමන් කිරීම සාමාන්‍ය අයට නම ්කිසිසේත්ම රෙකමදෝරු කරන්න බෑ. 
 අවධානම කියන එක පවා කළමනාකරනය කරගැනීම මෙ වගේ ගමනකදි වැදගත්. ආහාර ද්‍රව්‍ය සපුරගෙන වතුර අරගෙන කූඩැල්ලන්ට බෙහෙත් ආදිය හදාගෙන නැතුව හිතු ගමන් කාලෙට සිරිපාදේ යනවා හෝටන් තැන්න යනවා වගේ ලේසියෙන්මේ වගේ චාරිකා යන්න මදක් ආමරුයි. 

 බට ගස් උඩින්..යටින් මැදින් යන්න තියෙනවා.. බහිනකොට තද වැස්සේ බට උගුලගෙන ඒවයේ එල්ලිලා බැහැගෙන ආවා.. සාමාන්‍යයෙන් අත්දැකීම කියනවා නම් මහගිරිදඹේ කියලා සිරිපාදේ තියෙන උසම තැන්වලටත් වඩා මේකේ ඈන්ගල් එක වැඩියි.. ඒ වගේ කිලෝමීටර 5-6ක් එක දිගට සෙට් වෙනවා..
 තේ වත්තක් හරහා ගිහින් තමයි වනයට පිවිසෙන්නට තියෙන්නේ.. මේ අන්තයෙන් තිබෙන්නේ එක පිවිසුමයි..තවත් පිවිසුමක් තිබෙන බව අන්තර්ජාලයේ තිබුනත් මේ අපේ ගයිඩ් උන්නැහේ ඒ ගැන දැනං උන්නේ නෑ.
 අතරමගදි කුඩා දිය කඩිත්තකට බට පිත්තක් ගහල ඔන්න ඔහොමයි අපි වතුර පුරෝගත්තේ.
 වැහි කලෙක මීදුම එක්ක මෙ ්වගේ ලිස්සන ගල් තලාවක නගින එක..මං හිතන්නේ අර ටීවි වල පෙන්වන සර්වයිව් ටීම් වලට පවා මේවනම් අමාරු වැඩ.
 ඈත කන්ද පෙනුන එක අවස්ථාවක්. ගොඩක් වෙලාවට කදු වැහිලා මීදුම ්වලින්. 
 මෙතනින් ඉහලට නැගීමත් අමාරුයි.. ගල් තලාව තෙමිල ලිස්සනවා ත් එක්ක ඒත් ඒකේ සයිඩ් එකෙන් උඩට නැගීමක් තිබුනේ. 
 ගිනි ඇවිලුවා වගේම අපි නිවලාත් දැම්මා. මෙ ්ගිනි අවුලුවන්න පවා තෙත කාලගුනය යම් බාදාවක් වුනා. ඒත්බට පතුරු ඇවිලෙනවා ලෙසට.. ඒ ඇවිලෙන බටපතුරු තමා ඔය.
 කූඩාරම් තිබුනාට නින්ද ගියෙ ්නෑ හරියට.. ඔය ඊලග දවසේ පාන්දර කට්ටිය බහින්න සෙට් වෙලා.

 අපි සෙට් එක දොලහක්. සෙට් එක හැඩල් කරගන්න ටිප් එක හරියට රන් කරන්න තුවාන්, දිලීප ලොකු වැඩකොටසක් කලා. අදකාලේ අපි දන්නව නේ ගමනක් සෙට් කරගෙන යන එකත් ලොකු බිස්නස් එකක්.. විසේසයෙන් මේ වගේ සොබාදාහම් චාරිකා හොද මාකට් එකක්. ව්‍යාපාරික අදහසින් තොර වුනත් බාහොම ලස්සනට කෑම බීම, ගමනේ කූඩාරම්, වතුර නවාතැන්, සපයගෙන වැඩේ කරන්න තුවාන් දිලීප සහ අපේ ටීම් එකට හැකිවුනා.
 අද කාලේ ගමන් කිව්ව ගමන් මුලින්ම එන්නේ බෝතල නැත්තං කෑන්.. එත් මේ අපේ යාලුවෝ බෝතල කෑන් ගමනේදී පාවිච්චි කලේම නෑ..කන්දක් උඩට ගිහින් බොනවා වගේ නෙමෙයි බහින්න ගියාම.ඒ වගේම පරිසරයේ සුන්දරත්වය විදින්න යනවනම් එතනෝල් කියන්න මට අනුව බාධාවක්. 
 කොහොමද මීදුම ්පාර.. මෙ ්මීදුම පොටෝ ලස්සනයි..ඒත් මීදුම පොද වැස්ස සහ කූඩැල්ලෝ එක්ක ගමන නම් එපා වෙනවා.
මේ කට්ටිය රුහුණු විශ්ව විද්‍යාලයේ ඉංජිනේරු පීඨයේ මල්ලිලා ටිකක්. වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම හොද කොල්ලො ටිකක්.
මේ අපි නැවතුන තැනක්.. 
සප්ත කන්‍යා යන්න ලේසි නෑ..ඒක පාරක් තොටක් තියෙන තැනක්ෙ නමෙයි.. ගයිඩ් කෙනෙක්ව ගත්තා වුනත් ගයිඩා පාරවල් හරියට දන්නවාද කියලා හොදට අවබෝධයක් තියෙන්න ඕනි. මොකද අපේ ගයිඩ් කෙනාටත් දෙතුන් විඩක්ම පාරවල් වැරදුනා. තද රිස්ක් එකක්..රිස්ක් එකට ලෑස්ති වෙලා මිසක අනේ අපිටනම් ගානක්වත් නෑ කියල වීරයො වෙන්න නම් යන්න එපා..මොකද හැමදාම නැතිවුන අයව ගේන්න හෙලිකෝප්ටර දාවි කියලා අපිට හිතන්න ආමරුයි.

No comments:

Post a Comment